ο εχθρός για το κεφάλαιο είναι παντού

Το βράδυ της Πέμπτης 19/5, ανακοινώθηκε αιφνιδίως ότι στην λίστα των υποψηφίων για ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων και σε πρώτη προτεραιότητα του νέου υπερταμείου, έχουν ενταχθεί μαζί με τα ΕΛΤΑ και τον οργανισμό διαχείρισης του Ολυμπιακού Σταδίου, οι οργανισμοί αστικών συγκοινωνιών (ΣΤΑΣΥ, ΟΣΥ, ΟΑΣΑ). Τι είναι το νέο υπερταμείο; Είναι ο απόγονος του ΤΑΙΠΕΔ που κληρονομεί την δικαιοδοσία διαχείρισης δημόσιων επιχειρήσεων που αρχικά εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ ως εγγύηση για την συνέχεια της χρηματοδότησης  της Ελλάδας από τους "θεσμούς". Δημόσιων επιχειρήσεων συνολικής εκτιμώμενης αξίας 50δις, που μπαίνουν ως ενέχυρο για να συνεχιστούν τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η λίστα αυτή συμφωνήθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015, αμέσως μετά την προδοσία του "όχι" και παρέμεινε μέχρι το βράδυ της Πέμπτης επτασφράγιστο μυστικό. Γιατί αντικαταστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ; Η λειτουργία του ήταν αδύνατο να συνεχιστεί καθώς τα μισά σχεδόν μέλη του διοικητικού του συμβουλίου διώκονται για κακουργήματα μετά την πρόσληψη συμβούλων από στελέχη των εταιρειών που ήταν υποψήφιοι μελλοντικοί αγοραστές.

Υπάρχει ένας κόκκος αλήθειας, στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι οι επιχειρήσεις αυτές μπαίνουν στην λίστα του υπερταμείου, μόνο ως εγγύηση και "αξιοποίηση" και ότι δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν; Καταρχήν ούτε αυτή η κυβέρνηση ούτε καμία άλλη έχει πλέον κάποια δικαιοδοσία να εγγυηθεί, να αξιοποιήσει ή ακόμη και να παρέμβει στην διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων αφού το υπερταμείο διοικητικά, πολιτικά και νομικά είναι εντελώς ανεξάρτητο από το ελληνικό κράτος και υπάγεται απευθείας στους "θεσμούς". Δεύτερο, η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων έχει ήδη προχωρήσει με την πώληση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ και περιφερειακών αεροδρομίων, αντί πινακίου φακής και με σκανδαλώδεις συμβάσεις παραχώρησης που οδήγησαν μέλη του συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ στον εισαγγελέα. Τρίτο, από τον Ιούλιο του 2015 όταν η κυβέρνηση Τσίπρα συμφωνούσε μυστικά με τους δανειστές το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ήδη κινήθηκαν τεράστια κεφάλαια προς επένδυση στους τομείς που παραχωρούσε βορρά στα κοράκια του ιδιωτικού κεφαλαίου από ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία. Τέτοιου είδους ήταν και οι "συνομιλίες" του υπουργού επικρατείας Παππά με  επενδυτικούς οίκους στο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Γερμανικά κεφάλαια 1,2δις πρόκειται να επενδυθούν για την εκμετάλλευση  των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, στον ΑΔΜΗΕ και στην διαχείριση απορριμάτων. ΟΤΕ και WIND ανακοίνωσαν επενδύσεις 1,5δις μετά την πώληση του 5% που κατέχει το δημόσιο στον ΟΤΕ. Έχουν ήδη ανακοινωθεί επενδύσεις 2δις στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ιδιώτες αμέσως μετά την πώληση του 17% της ΔΕΗ εντός του 2016, μέσω του πακέτου Γιουνκερ. Η Lamda Development επενδύει 1δις στο Ελληνικό που θα παραχωρηθεί εντός του Ιουνίου. Μέχρι τις 22 Ιουνίου θα ανοίξουν οι προσφορές για την πώληση του 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΣΤΥ. Έχει ήδη ανακοινωθεί η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ,ΔΕΠΑ και ΕΛΤΑ. Σε δημόσια ακίνητα και επιχειρήσεις  έχουν δηλώσει ενδιαφέρον η British American Tobacco, η Carlsberg, η Coca Cola, η Takeda και η Landis+Gyr.

Τι θα γίνει όμως με τους εργαζόμενους μετά την "αξιοποίηση"; Έχουν περιθώρια διεκδίκησης; Το παράδειγμα του ΟΛΠ χωρίς να εξαντλεί είναι αρκούντως αρκετό να περιγράψει το εργασιακό μέλλον. Η πρώτη ενέργεια των καινούργιων αφεντικών είναι η κατάργηση των κανονισμών εργασίας και περιγραφών θέσεων εργασίας, καταργώντας στην ουσία την ειδικευμένη εργασία και υποβιβάζοντας την αξία της σε εκείνη της εργασίας γενικά ή της αφηρημένης εργασίας. Με αυτό τον τρόπο, ακόμη και για τους εργαζόμενους που θα καταφέρουν να μην απολυθούν, θα έχει χάσει κάθε έννοια η πάλη για εργασιακά δικαιώματα σε επίπεδο μισθών και συμβάσεων εργασίας. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, μετά την επιβολή του ενιαίου μισθολογίου, των μειώσεων μισθών, της κατάργησης των δώρων, του επιδόματος αδείας, πλήθους εργασιακών κεκτημένων στο όνομα της εξυγίανσης των δημόσιων επιχειρήσεων, του εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών και της εξυπηρέτησης του χρέους για το κοινό καλό, τους ανακοινώνεται σήμερα η έξοδός τους από την εργασία στο όνομα της "αξιοποίησης". Με το φάντασμα της ανεργίας να πλανάται πια πάνω από κάθε κεφάλι εργαζόμενου είναι έσχατος κυνισμός οι κομπασμοί της συνδικαλιστικής και κομματικής γραφειοκρατίας ότι θα υπερασπίσει τις συμβάσεις εργασίας. Παρέδωσε αμαχητί τους εργαζόμενους και την δημόσια περιουσία στα κοράκια του κεφαλαίου για να υπερασπίσει τα εργατικά δικαιώματα από ποιόν; Με ποιόν θα διαπραγματευτεί τις νέες συλλογικές συμβάσεις; Με την διοίκηση του υπερταμείου και το ΤΑΙΠΕΔ;

Επομένως έχουν νικηθεί οι εργαζόμενοι; Όχι! Κατηγορηματικά όχι! Αυτός που νικήθηκε είναι οι γραφειοκράτες των συνδικάτων. Είναι οι γραφειοκράτες των κομματικών γραφείων της παραδομένης και συμβιβασμένης  αριστεράς που πίστευαν ότι θα αντισταθούν με πολιτικούς προγραμματισμούς και σχέδια επί χάρτου και όχι στο πεδίο της ταξικής πάλης. Κάτω από την ηγεσία των γραφειοκρατιών αυτών, ο εχθρός για το κεφάλαιο ήταν στα παραδομένα συνδικάτα, στα γραφεία της ρεφορμιστών της μασκαρεμένης αριστεράς, στους μασκαράδες παραγοντίσκους συνδικαλιστές. Μετά την προδοσία, την παρακμή και την διάλυσή των συμβιβασμένων οργανώσεων ο εχθρός για το κεφάλαιο είναι παντού. Η εργατική τάξη δεν θα παραδοθεί. Θα βρει το δρόμο του αγώνα, θα ξαναστήσει τα συνδικάτα και τις οργανώσεις της στα πόδια τους, θα ξαναδώσει ζωή στις μορφές  το περιεχόμενο και τις παραδόσεις της επαναστατικής αριστεράς.

Αλεξόπουλος Παναγιώτης, εργαζόμενος στο ΜΕΤΡΟ

απο το 2ο φύλλο της "κόκκινης γραμμής" που κυκλοφορεί

Παρέμβαση συναδέλφου Τάκη Τερζόγλου (Πανελλήνιος Ομοσπονδία Σιδηροδρομικων) στήν ημερίδα του Συντονισμου, 1-11

Υποενότητα: "Η μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις"

Ο συντονισμός ερχεται νά καλύψει μία πολύ σοβαρή αναγκη πού υπάρχει στόν προσανατολισμό του συνδικαλιστικου κινήματος νά παρεμβαίνει στά εργατικά ζητήματα. Εμεις στό σιδηρόδρομο σάν μιά νέα κίνηση, πρωτοβουλία γιά ενα ταξικό συνδικατο από εργαζόμενους πού εχουν φύγει από διάφορες παρατάξεις, κυρίως από τήν παράταξη του ΣυΡιζΑ, τώρα στά γεράματα δέν θέλουμε νά γίνουμε κυβερνητικοί συνδικαλιστές εφ'οσον αντέξαμε τόσα καί τόσα χρόνια. Θεωρουμε πως ο Συντονισμός πρέπει νά ενισχυθει, πρέπει νά διορθωθουν κάποιες αδυναμίες, γιατί μόνο μέσα από τέτοιους συντονισμούς και κινήματα μπορουν οι εργαζόμενοι νά βρουν διέξοδο στά πολλά προβλήματα.

Γεννήθηκα στό σιδηροδρομικό σταθμό Αγγίστας. Αυτό τό λέω διότι ο παπους μου ειχε καφενειο καί πανδοχειο πάνω από τό σταθμό, και δίπλα υπηρχε ΕλΤα. Παραδίπλα υπηρχε αστυνομικό τμημα (αυτό δέν ειναι αναγκαια καλό, αλλά καταδεικνύει μία ανάπτυξη γύρω από τό σταθμό). Στό διπλανό χωριό υπηρχε ΟΤΕ, παραδίπλα υπηρχε οτιδήποτε ευκολία μπορουσε νά αναζητήσει κανείς, δεν μιλαμε μόνο γιά εμπορικά καταστήματα. Οπου υπηρχε σταθμός υπηρχε οικονομική καί πολιτιστική ανάπτυξη, καί βέβαια σταθμοί δέν υπηρχαν μόνο σέ πεδιάδες, οπου τά πράγματα ησαν ευκολα. Σταθμοί υπηρχαν καί στα πιο δύσβατα σημεια των ορεινων ογκων, καί κανείς πολίτης δέν αισθανόταν αποκομμένος μια που το τραινο ηταν τό μόνο διαθέσιμο μέσον. Θέλω μέ αυτό νά δείξω πόσο σημαντικό ειναι τό κράτος νά διαθέτει δημόσια μέσα μεταφορας, νά εχει εναν πλουτο στά χέρια του τόν οποιο νά διαχειρίζεται για οφελος του λαου και της κοινωνίας. Στά μέρη εκεινα υπηρχε πολιτισμός, υπηρχε ζωή.

Στή χώρα μας υιοθετήθηκε καί εφαρμόσθηκε τό μοντέλο Θάτσερ, παρ'ολο πού στήν κοιτίδα του καπιταλισμου οπου εφαρμόσθηκε εδω και χρόνια, στή Μ. Βρεταννία, αν και συνεχίζει να υπάρχει, προσπαθουν νά τό μαζέψουν οσο τό δυνατόν πιό γρήγορα, τό Οσιδηροδρομικό δίκτυο διαλύθηκε, συνέβαιναν ατυχήματα με 30-40 νεκρούς ετησίως. Οι Βρεταννικοί σιδηροδρομοι ειχαν σπασει σέ 140 ιδιωτικές εταιρειες, ηδη εχουν συγχωνευθει σέ μόνο 30, με τό Βρεταννικό δημόσιο να προσπαθει νά τίς εξαγοράσει, δίνουν κάθε χρόνο 2 - 3 δισ.£ γιά τήν επαναγορά του σιδηροδρομικου εργου καί την επανόρθωση των λαθων. Παρ'οτι λοιπόν τά αποτελέσματα της πολιτικης Θάτσερ φάνηκαν αρκετά νωρίς, στή χώρα μας δυστυχως υιοθετήθηκε από τή 10ετἰα του '90 και ειχε 2 αξονες:

Ο πρωτος αξονας ηταν η ταχεια πολυδιάσπαση αυτης της επιχείρησης. Ο σιδηρόδρομος ηταν μία τεράστια επιχείρηση μέ μεγάλη ακίνητη περιουσία καί 14.500 εργαζομένους μέ ικανοποιητικούς μισθούς γιά τά Ελληνικά δεδομένα. Ειχαμε τό 65% του μέσου Ευρωπαϊκου μισθου, λιγο πιο χαμηλα απ΄ οσα επαιρναν στή ΔΕΗ η τον ΟΤΕ, αλλά πάντως ικανοποιητικό σέ μιά χώρα πού ειχε μηδενική η πολύ μικρή ανεργία. Μας εδιναν ρουχα, παπούτσια, κάθε μεσημέρι, 12:00-12:30 μας εδιναν φαγητό. Κάθε Πάσχα μας εδιναν από 1 αρνί, καί στούς 14.500, τά δε Χριστούγεννα παίρναμε από 1 καλάθι μέ κρασιά, κουλούρια καί τσουρέκια, ειχαμε πολυιατρεια καί παιδικό σταθμό. Καί ομως ο σιδηρόδρομος δέν ειχε ουτε 1 δρχ. ελλειμμα, μέ τόσες παροχές πού ειχαμε. Οταν τή 10ετἰα του '90 ανακαλύφθηκε ο εκσυγχρονισμός καί αρχισαν νά συρρέουν τά πακέττα Delors, πως εγινε τότε καί ξαφνικά αρχίσαμε νά εχουμε ελλειμματα? Καταλαβαίνετε γιατί: αυτή η ανάπτυξη ηταν στρεβλή καί ολα αυτά τά πακέττα δέν δόθηκαν γιά νά αναπτυχθει ο σιδηρόδρομος, αλλά πηγαν ουσιαστικά στίς τσέπες των εργολάβων μέσα από σκάνδαλα οπως της Ζημενς, μία τεράστια διαπλοκή πού εξακολουθει νά υπάρχει ακόμη καί σήμερα. Γιά νά περάσουν τά πρωτα μέτρα λιτότητος συκοφαντήθηκαν οι εργαζόμενοι οτι επαιρναν 2 καί 3 μισθούς, αν καί υπηρχαν καί υπάρχουν ακόμη μεμονωμένα φαινόμενα διαφθορας. Μας κατηγόρησαν οτι μέ τα βαγόνια κάνουμε λαθρεμπόριο τσιγάρων καί λευκης σαρκός! Τό συνδικαλιστικό κίνημα μέ τή Δ.Α.Κ.Ε καί τήν απουσία του Π.Α.Μ.Ε εχει τεράστιες ευθυνες γιά τίς ηττες μας. Σήμερα, μέ νομοσχέδιο πού ψηφίσθηκε πρίν λίγες μέρες, χαρίζουν ολα τά εκτοτε δημιουργηθέντα χρέη, ωστε νά μπορει ο ιδιώτης πού θά πάρει ειτε τήν ΤραινΟΣΕ, ειτε τήν Ε.Ε.Σ.Τ.Υ, χωρίς νά εχει βάλει ουτε 1 € σέ οποιαδήποτε σιδηροδρομική επένδυση (αν καί στά κανάλια διαδίδουν οτι η ΚΟΣΚΟ κάνει επενδύσεις), νά αρχίσει αμέσως νά εισπράττει. Τί νά εισπράττει? Τό κάθε κοντέηνερ πού θά ερχεται στό Ικόνιο, γιά κόμιστρα θά αποδίδει 300 €! Φαντασθειτε λοιπόν σέ ενα δημόσιο λιμάνι, ενας δημόσιος Ο.Σ.Ε, εκσυγχρονισμένος φυσικά, οχι σ'αυτά τά χάλια, νά εισέπραττε αυτά τά ποσά από τά χιλιάδες κοντέηνερ γιά λογαριασμό του λαου, πού εχει πληρώσει υπερκοστολογημένες αυτές τίς επενδύσεις.

Η συνέχεια σέ επόμενο φυλλο